Al dagen keken we uit naar deze dag. De wekker stond vroeg, maar niemand thuis leek dat erg te vinden. Vandaag is de grote dag aangebroken. De dag die er voor zorgde dat er veel veranderde binnen ons gezin. De dag dat ons gezin werd uitgebreid met ons puppenkind Jax.
Je kan zeker spreken over spannende tijden voor je puppy dan eindelijk in huis komt. Vooral als het gaat om je aller eerste hondje. Hebben we alles en doen we alles wel goed? Met een beetje geluk heb je een puppy in de buurt, maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat je puppy van iets verder komt. Sommige mensen halen hun hond zelfs uit het buitenland. Zo gek was het bij ons niet, maar wij moesten er wel ruim een uur voor rijden. Voor het zover was hebben wij al verschillende bezoekjes gebracht bij Jax. Vanaf het moment dat Jax 1 week oud was hebben wij regelmatig heen en weer gereden om ons puppenkind te bewonderen. We hebben spullen voor Jax in huis gehaald en ons huis zo goed als mogelijk puppyproof gemaakt in de weken dat wij nog geduld moesten hebben. We konden niet wachten tot het dan eindelijk zover was! We hebben veel informatie opgezocht wat we het beste konden doen op het moment dat we Jax zouden ophalen. Zo hebben we boeken gelezen en ons verdiept doormiddel van, natuurlijk hoe kan het ook anders, verschillende YouTube filmpjes.
Twee weken voor het eindelijk zover was hebben we nog een knuffel achtergelaten in het nest, zodat we de geur van het nest uiteindelijk met ons mee konden brengen. Wij hebben gekozen om de pup in de vakantie op te halen. We hebben ook bewust in deze periode gekeken naar een nestje, zodat er genoeg tijd voor de pup was. Vooral aan het begin vonden we dit heel erg belangrijk.
Onze vakantie was intussen begonnen en we moesten nog een paar dagen geduld hebben. Tijdens deze dagen hebben we nog een aantal uitstapjes met het gezin gemaakt. Dit gaat de komende tijd toch iets moeilijker worden om met zijn allen weg te gaan en dat beseffen wij ons goed. Na nog flink genoten te hebben van een paar dagen was de dag dan daar. Tijd om onze herderpup op te halen uit het nest. Heel erg spannend, maar onwijs leuk! We hadden de wekker vroeg gezet, maar met zo'n fijne dag voor de boeg kost het ook geen moeite om het bed uit te springen.
Gezin in de auto laden, vervoersmand mee, laatste check up in huis en we konden gaan! Aangekomen op het adres, waar we vaker zijn geweest, voelde ik mij toch wel een beetje zenuwachtig. Nu gaat het echt gebeuren en allebei beseften we en voelden we dat we op het punt stonden een hele (nieuwe) verantwoordelijkheid aan te gaan. Een nieuw hoofdstuk in ons leven. Ergens voelde ik mij toch wel een beetje een noob en betrapte mezelf dat ik mij afvroeg of de andere puppy's net zo onervaren nieuwe eigenaren kregen.
We werden bij de fokker heel hartelijk ontvangen in huiselijke kring en dronken nog een paar bakjes koffie mee. Intussen werd vanuit de nieuwsgierigheid van de fokker een aantal vragen aan ons gesteld met betrekking tot waar Jax terecht zou komen. Snap het ook helemaal, deze fokker wilde niets liever dan een goed nieuw huis voor hun nestje. Een beetje zenuwachtig en misschien wel een beetje onzeker werd ik er wel van. Doen we het allemaal wel goed? Gelukkig kon ik mijn gedachten en houding snel weer tot rust brengen met de tegengedachten dat je als mens toch ergens mag ( en zelfs moet ) beginnen. De fokker had Jax al weg gehaald uit het nest en Jax liep al in de keuken rond te snuffelen waar wij rustig wat zaten te drinken. Ongelofelijk hoe hard het beestje groeit. Nog groter dan de laatste keer dat we hem zagen en dit was nog niet eens zo gek lang geleden. We zagen dat Jax al aan de haal was met sloffen en schoenen. De fokker wenste ons succes en vertelde lachend dat Jax heel erg voorop liep in zijn ontwikkeling. Zo liep Jax een stukje voor op zijn broertjes en zusjes en begon hij al 'veters te strikken' en aan de haal te gaan met van alles en nog wat. De fokker vertelde dat ze Jax nog een fijn bad heeft gegeven en bij vertrek kregen we nog een rijk gevulde goodie-bag mee. Het was zover, de reis terug naar huis kon beginnen. Nog onwennig lijnde we Jax aan en liepen we naar buiten richting de auto. Weer betrapte ik mezelf op gedachten hoe het er uit zou zien en of de fokker de pup wel met een gerust gevoel liet gaan. Kom op, herpak jezelf en niet zo onzeker. Wij kunnen dit aan en we doen het prima.
In de auto hield ik de mand op schoot en Jax er in. Vanuit de filmpjes hebben we gezien dat dit een goede manier is, omdat je de hond zo rustig kan maken en dat 9/10 keer de hond uiteindelijk rustig in slaap zou vallen. De terug weg naar huis staat nog op mijn netvlies geschreven. Wat een hel van een rit en vooral voor Jax. Jax was totaal in paniek en werd maar niet rustig. Het is ook niet niets om zo weggehaald te worden bij je broertjes en zusjes en dan bij wildvreemden in een auto gezet te worden. Het was een strijd om Jax in de mand te houden, zodat mijn partner veilig kon rijden. We reden uiteindelijk de snelweg af en op dat moment had Jax de strijd opgegeven en viel in slaap. Helaas was dit op nog geen 5 minuten afstand van huis. De rit naar ons huis was dus geen groot succes en daar zien we nog steeds de gevolgen van. Jax is ontzettend bang om in de auto te gaan. Thuis aangekomen hebben we Jax eerst een plasje laten doen. We zijn vervolgens ons huis binnen gegaan waar Jax lekker zelf op eigen houtje de boel mocht verkennen. De woonkamer uiteraard. Jax is verder geen bange pup en we kregen direct de indruk dat hij heel nieuwsgierig was naar zijn nieuwe woonsituatie. De rest van deze dag, en de opkomende dagen, stonden in het teken van wennen aan zijn nieuwe thuis.
Reactie plaatsen
Reacties
Weer gelezen Malou. En leuk hoe je jullie ervaring met Jax omschrijft ,daar kunnen toekomstige hondenbezitter(s) denk ik best wel wat aan hebben